Και αυτό είναι!

Η πρώτη σειρά πρωτοτύπων πήγε στη La Poste!

Σε λίγες μέρες, ο Πιουπιούς θα αρχίσει να ανθίζει σε απογειώσεις με αλεξίπτωτο πλαγιάς και σε σημεία χαρταετού.

Επρόκειτο να επισημάνω «ήταν μια πολύ περιπέτεια». Αλλά όχι: είναι περισσότερο σαν την αρχή μιας μεγάλης περιπέτειας 😉 Τώρα που αποστέλλονται τα πρωτότυπα, θα μπορώ να ξεκινήσω τις παραγγελίες. Αυτό είναι το σήμα εκκίνησης που περίμενα.

Αυτό είναι πολύ καλό, το άρθρο στο περιοδικό FFVL μόλις κυκλοφόρησε:

Αλλά αλλά αλλά… Είναι @BalisePioupiou στο Mag of the @FFVL ! Πολύ ωραίο να διαβάζεις @nb4ld στο πρωινό. pic.twitter.com/Id8koZRg4j

— Geraldine Lepere (@Gelepere) Ιούνιος 21, 2014

Και από τότε το τηλέφωνό μου δεν έχει σταματήσει να χτυπάει. Λαμβάνω επίσης πολλά email.

Α ναι, γιατί στο άρθρο λέει ότι οι παραγγελίες είναι ήδη ανοιχτές. Μόνο που το άρθρο, το έγραψα στις αρχές Μαΐου. Και ότι εκείνη την εποχή, δεν περίμενα να φύγουν τα χαρτιά κάνουν καπνό.

Ωραία σχέδια

Ελλείψει παραγγελιών που έχουν ήδη ανοίξει − συμβαίνει, υπόσχομαι − μπορείτε ήδη να αναλογιστείτε τις αναγνώσεις του πρώτου πιουπιού: http://pioupiou.fr/1 (εύκολο να θυμάστε, η διεύθυνση!).

Και πάλι, αυτή είναι προσαρμοσμένη μηχανική. Δεν σας κρύβω ότι πριν το κάνω αυτό, έριξα μια γρήγορη ματιά στο τι γινόταν από τον διαγωνισμό.

Ήμουν πολύ έκπληκτος: Ενώ συνήθως βρίσκονται μετρήσεις του μέσου ανέμου και των ριπών, ο ελάχιστος άνεμος σχεδόν ξεχνιέται συστηματικά. Είναι κρίμα. Οι τυφλοπόντικες έχουν σημασία! Ειδικά για τα ύψη, το kiting και την επιβίβαση!

Ακολουθεί λοιπόν μια πρώτη προσπάθεια για ένα «σπιτικό» γράφημα ανέμου.

Η σκοτεινή γραμμή είναι ο μέσος άνεμος, με το ελάχιστο/μέγιστο πλάτος στο φόντο.

Φαντάζομαι ότι με αυτόν τον τρόπο, γνωρίζουμε καλύτερα την κανονικότητα του ανέμου.

Ο πίνακας επίσης

Αλλά πριν παίξουμε με τον υπολογιστή, έπρεπε να βγάλουμε τα παλιά πινέλα από το δημοτικό σχολείο.

Το καλό με τα ηλεκτρονικά είναι ότι οι διορθώσεις σφαλμάτων εξακολουθούν να είναι πολύ πιο διασκεδαστικές από ό,τι όταν κάνετε λογισμικό...

Έκανα λοιπόν μια μικρή παράκαμψη στο Bricoman, για να απαλλαγώ από τα δώδεκα ευρώ που κοστίζει ένα ψεύτικο Drémel. (σε αυτή την τιμή δεν τολμώ καν να φανταστώ υπό ποιες συνθήκες κατασκευάζονται).

Τέλος πάντων, μόλις τα τριάντα περίπου φύλλα πέρασαν από το μύλο, άδειασα τρεις βόμβες καθαριστικού πληκτρολογίου για να τα ξεσκονίσω όλα.

Ο ταμίας στο σούπερ μάρκετ πρέπει να με πήρε για ναρκομανή, αλλά ταυτόχρονα με τρία ευρώ η βόμβα, είναι ακόμα πιο φτηνό από το να αγοράσω κομπρεσέρ.

Προτίμησα να επενδύσω στο μέλλον μου, με μια ωραία μάσκα για να αναπνέω τους καλούς ατμούς του τολουολίου.

Φτάνουμε στη ζωγραφική...

Καθώς είχα χαλάσει τις κάρτες μου, φαινόταν λογικό να τις ξαναβερνίκωσω για να τις προστατέψω από την οξείδωση.

Αλλά αυτό δεν είναι το πραγματικό πρόσχημα.

Μάλιστα, είχα αγοράσει αυτό το κάνιστρο εδώ και πολύ καιρό. Ονομάζεται "Tropicalization Varnish". Και όπως υποδηλώνει το όνομά του, είναι φτιαγμένο για να τροπικοποιεί τις κάρτες, δηλαδή να τις προστατεύει από εχθρικά περιβάλλοντα.

Συγκεκριμένα το αλείφουμε σε όλη την σανίδα, καλύπτοντας τα εξαρτήματα, ώστε να γίνει αδιάβροχο. Έτσι ο Πιούπιου δεν φοβάται πλέον την υγρασία. Μπορώ να παίξω μαζί του στο μπάνιο μου.

Η στιγμή της αλήθειας

Τελικά, πριν πνίξουμε τα πάντα στο βερνίκι, έμεινε το τελευταίο θεμελιώδες βήμα: να περάσεις από το δέντρο Πιούπιου!

Στόχος: να εξασφαλιστεί η λειτουργία κάθε φάρου. Για να είμαστε σίγουροι ότι όλοι λένε περίπου το ίδιο πράγμα.

Ήταν ακριβώς μετά τη συλλογική συνεδρία μαυρίσματος, για να δοκιμάσω τα ηλιακά πάνελ και τη φόρτιση της μπαταρίας.

Εξάλλου, πιστεύω ότι κάποιες μπαταρίες έχουν μασήσει κατά τη διάρκεια των αυτοσχέδιων βραχυκυκλωμάτων μου. Τούτου λεχθέντος, έκανα σκόπιμα την επιλογή να τα χρησιμοποιήσω ούτως ή άλλως. Αυτό θα μου επιτρέψει να μελετήσω τη συμπεριφορά τους μακροπρόθεσμα. Και στη χειρότερη, αν δεν τα καταφέρουν το καλοκαίρι, θα τα πούμε στο Coupe Icare για να τα ανταλλάξουμε...

Καλύτερη από την καμπίνα UV για τους ανυπόμονους:

Θα έχω ακόμα πολλά πράγματα να σου πω. Αλλά επειδή το ρολόι του υπολογιστή δείχνει 00:47, θα σταματήσουμε εκεί. Αύριο θα επανέλθω νωρίς!

Είναι μια τρελή δουλειά, αλλά ποτέ στη ζωή μου δεν είχα τόση τόνωση. Έχω μια έκρηξη, και το μικρό μου δάχτυλο μου λέει ότι είναι μόνο η αρχή. Πραγματικά αυτό δεν ήξερε να μου δώσει το σχολείο. Είναι κρίμα: χωρίς αυτή την αιώνια πλήξη, είμαστε φτιαγμένοι να τα πηγαίνουμε πολύ καλά.

Τέλος, αν δεν είχα παραλείψει τόσο πολύ το σχολείο για να κάνω υπολογιστή και αλεξίπτωτο πλαγιάς, δεν θα ήμουν εδώ για να παίξω καιρό 😉

Μπόνους για αγγλόφωνους: Coder's High - Ο προγραμματισμός είναι ακριβώς όπως τα ναρκωτικά, εκτός από το ότι ο έμπορος σας πληρώνει.

Αυτό το άρθρο είναι ένα κεφάλαιο στην ιστορία του Πιούπιου, ο καιρός είναι μοναδικός στο είδος του.

Αν αυτό το έργο είναι κοντά στην καρδιά σας, μπορείτε να μας δώσετε τα μέσα για να βελτιώσουμε τον Πιούπιου και να εφεύρουμε την υπόλοιπη οικογένειά του. Όλες οι δωρεές που θα συγκεντρωθούν θα διατεθούν αποκλειστικά στον προϋπολογισμό έρευνας και ανάπτυξης.

Μπορείτε επίσης να μας στείλετε μια επιταγή προς πληρωμή Bac Plus Zero, 12 rue Servan, 38000 Grenoble. (επισυνάψτε μια σύντομη σημείωση).