Είναι η ιστορία ενός άντρα, ένα βράδυ Παρασκευής, που κάθεται στο αλεξίπτωτό του σε μια γωνιά του σταθμού Γκρενόμπλ. Έχασε το τρένο του (πάλι!!!), οπότε περιμένει το επόμενο. Και ξαφνικά παίρνει την ευκαιρία να πει τη μικρή ιστορία της εβδομάδας.

Το μαντέψατε, η ιστορία που θα σας διηγηθεί είναι του Πιούπιου.

Σαν λίγο πολύ μεγάλη εισαγωγή

Πιούπιου, τον ξέρεις: είναι πουλάκι. Είναι ένα μικρό πουλί που μόλις αρχίζει να χτυπά τα φτερά του, αλλά που σύντομα θα πρέπει να αντέξει τον άγριο άνεμο από την κορυφή του βουνού.

Σύντομος. Pioupiou, είναι ένα υπέροχο παιχνίδι LEGO!

Εντάξει. Είναι λίγο γρήγορη μετάβαση. Αλλά δεν πληρώνομαι για να κάνω όμορφες μεταβάσεις. Και τέλος πάντων, δεν έχω καν πληρωθεί καθόλου ακόμα. Εξάλλου, δουλεύω για τον εαυτό μου, άρα έχω το δικαίωμα να λέω όσες βλακείες θέλω. Και μετά φτου. Τοσο καλα...

Σύντομος. (Μου αρέσει να λέω "σύντομα")

Pioupiou, είναι ένα υπέροχο παιχνίδι LEGO!

Είναι γεμάτο με μικρά τετράγωνα για να τα συνδυάσεις, για να φτιάξεις ένα ωραίο πράγμα στο τέλος. Το ερώτημα είναι απλώς να ξέρεις ποια μπλοκ να συναρμολογηθούν; ", και επίσης " σχόλιο; ».

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τις κριτικές: την περασμένη εβδομάδα, σας εξήγησα περίπου τι σχήμα ήθελα να δώσω στο αντικείμενο, και ποιες τεχνολογίες ήθελα να βάλω σε αυτό.

Αλλά τελικά, αυτό έμοιαζε λίγο με την ιστορία του " Θέλω να φτιάξω ένα διαστημικό λεωφορείο με τα LEGO μου και μετά θα έχει τρεις αντιδραστήρες ". Ας δώσουμε αυτή την οδηγία στα παιδιά και ας δούμε πόσα διαφορετικά διαστημικά λεωφορεία θα φτιάξουν για εμάς.

Εκτός από το ότι δεν θέλουμε να φτιάξουμε ένα διαστημικό λεωφορείο από LEGO, αλλά μάλλον κάτι σαν αυτό:

Ένας μετεωρολογικός σταθμός LEGO έκλεψε από το δίχτυ

Αυτό αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρον 

Το πρώτο ερώτημα λοιπόν που πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας είναι: τι τούβλα έχουμε; ».

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν ήδη πολλά τούβλα που έχουμε ήδη. Καθώς είχα φτιάξει ήδη τα πρώτα πρωτότυπα του Πιούπιου φέτος την άνοιξη, μπορώ να επαναχρησιμοποιήσω πολλά πράγματα. Ο ηλιακός, τα ηλεκτρονικά, η κεραία, είναι επίκτητη.

Μένει να φροντίσουμε το περίβλημα, την προπέλα και τι να βάλουμε ανάμεσα στα δύο.

Μου αρέσει το πλαστικό σου

Για το κουτί. Τώρα έχουμε ένα κατά προσέγγιση σχήμα.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να γνωρίζουμε το ακριβές σχήμα αυτού που πρόκειται να βάλουμε μέσα. Αυτή ακριβώς είναι η δουλειά που κάνω τώρα.

Μόλις το έχουμε αυτό, μπορούμε να ξοδέψουμε 15 € σε καλούπια για να φτιάξουμε το τελικό σχήμα. ανυπομονώ να.

Αλλά δεδομένης της τιμής του πράγματος, δεν θα συντριβή. Ευτυχώς, έχω αρκετούς ειδικούς στα πλαστικά που προσφέρθηκε να με βοηθήσει. Και μπορούμε πρώτα να κάνουμε λίγη πρωτοτυποποίηση. Θα σας δείξω εν καιρώ.

Με ελκύεις σοβαρά

Είχαμε μιλήσει των μαγνητών.

Το ερώτημα ήταν: αν βάλουμε μαγνήτη στην προπέλα θα ενοχλήσει την πυξίδα; ". Έτσι έβγαλα την αριθμομηχανή για να τα ελέγξω όλα.

Στην πραγματικότητα, δεν έκανα λογικούς υπολογισμούς. Μόλις βρήκα στο Google ένα φύλλο excel " αριθμομηχανή ισχύος μαγνητικού πεδίου ».

Τέλος πάντων, μου έδωσε την απάντηση που περίμενα: αν ο μαγνήτης είναι αρκετά μικρός, το μαγνητικό πεδίο διαλύεται γρήγορα. Δεν έχω πια τους αριθμούς μπροστά μου, αλλά τέλος πάντων. Αν έχουμε μαγνήτη 2mm 10cm από την πυξίδα, δεν θα ενοχληθεί.

Λοιπόν, τα μαθηματικά και η θεωρία είναι καλά. Αλλά μου αρέσει να κάνω πράγματα με τα χέρια μου. Έτσι, παρήγγειλα πολλούς μικρούς μαγνήτες για να κάνω πραγματικές δοκιμές. Θα τα έχω την επόμενη εβδομάδα.

Το νιώθεις καλά;

Αν λοιπόν έχουμε έναν μαγνήτη που συνορεύει με το χιλιοστό, χρειαζόμαστε έναν αρκετά ευαίσθητο αισθητήρα για να τον ανιχνεύσει.

Σύντομος. Ξέρετε την ιστορία: Google…

Βρήκα λοιπόν έναν αισθητήρα βασισμένο στην τεχνολογία TMR: Tunneled Magneto-Resistance. Είναι σαν το περίφημο Giant Magneto-Resistance (GMR) σου είπα για, αλλά σε μια ακόμα πιο υψηλής τεχνολογίας έκδοση.

Το μηχάνημα ονομάζεται MMS2X1H. Κοστίζει ένα δολάριο, αντλεί 1,4 μικρο-αμπέρ και μπορεί να ανιχνεύσει ένα μικροσκοπικό μαγνητικό πεδίο. Είναι τέλειο.

Ο ιστότοπος του κατασκευαστή είναι στα κινέζικα, αλλά τελικά μπόρεσα να παραγγείλω μερικά αντίγραφα για δοκιμή. Ζήτω ο ταχυδρόμος!

Κυλάει την κότα μου

Μόλις το ηλεκτρονικό μέρος έχει προχωρήσει καλά, είναι επίσης απαραίτητο να ενδιαφερθείς για τη μηχανική.

Το πιο κρίσιμο μέρος θα είναι αυτό που περιστρέφει την προπέλα. Φανταστείτε: πρέπει να αντιστέκεται σε όλες τις καιρικές συνθήκες, με συνεχή αέρα, για ένα ή περισσότερα χρόνια.

Έκανα κάθε είδους έξυπνους υπολογισμούς για να υπολογίσω τη γήρανση. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα καλής ποιότητας ρουλεμάν μπορούν πιθανώς να κάνουν το κόλπο. Αυτό που θα λείψει μακροπρόθεσμα είναι η λίπανση. Παίρνοντας ανοξείδωτο χάλυβα θα περιορίσουμε τη ζημιά, αλλά μάλλον θα χρειαστεί να τα αλλάζουμε από καιρό σε καιρό.

Η επιλογή μου έπεσε στα όμορφα ονομασμένα ρουλεμάν 623-2RS.

« 623 », σημαίνει: εσωτερική διάμετρος 3mm, εξωτερική διάμετρος 10mm, πλάτος 4mm. Λογικό, σωστά;

Και το " 2RS ", σημαίνει ότι είναι" αδιάβροχο » : εξοπλισμένο με λαστιχένια πλευρά για να προστατεύει τις μπάλες και το γράσο από νερό και σκόνη.

Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτό το μοντέλο ρουλεμάν είναι πολύ διαδεδομένο στη βιομηχανία. Έτσι, όχι μόνο δεν είναι πολύ ακριβά, αλλά είναι και αρκετά εύκολο να βρεθούν. Πρακτικά, λοιπόν, η μέρα που πρέπει να τα αντικαταστήσουμε. Είναι κάτι που μπορείτε να δείτε σε skateboards, αυτοκίνητα με τηλεχειρισμό ή ακόμα και τροχούς ψαρέματος.

Αν είναι αρκετά δυνατό για skateboard, να πάει για την προπέλα του μικρού μας Πιούπιου.

Ωστόσο, ένα πράγμα πρέπει να επικυρωθεί: ελέγξτε ότι το λάστιχο στεγανοποίησης δεν παρεμβαίνει πολύ στην περιστροφή. Θέλουμε ακόμα να γυρίσει την προπέλα μας! Και επειδή δεν μπορούσα να βρω τα μαθηματικά για αυτό, παρήγγειλα πολλά ρουλεμάν να δοκιμάσω.

Συγγνώμη, χωρίζω!

Σύντομος. Την επόμενη εβδομάδα θα είναι Χριστούγεννα στο γραμματοκιβώτιο.

Θα είναι τόσα Χριστούγεννα, που με όλα αυτά και τον τρισδιάστατο εκτυπωτή της περασμένης εβδομάδας, ξεπέρασα το όριο πληρωμής με πιστωτική κάρτα. Και εκεί, ήταν η τραγωδία. Πραγματικά.

Έτσι τηλεφώνησα στην πολύ (επίσης) αγαπητή μου Banque Postale, για να τους ζητήσω να αυξήσουν το ανώτατο όριο στην κάρτα μου για αυτόν τον μήνα. Τίποτα πιο φυσιολογικό.

Εκτός από το ότι 4 μέρες μετά, δεν μπορούσα ακόμα να χρησιμοποιήσω την κάρτα μου. Έλαβα μάλιστα ένα γοητευτικό γράμμα από αυτούς: Η τρέχουσα κατάσταση του λογαριασμού σας δεν σας επιτρέπει να αυξήσετε το όριο πληρωμής σας. »

Πίστεψα σε ένα λάθος, γιατί το " τρέχουσα κατάσταση του λογαριασμού μου εξακολουθεί να είναι ένα πιστωτικό υπόλοιπο λίγο πάνω από 30 €.

Αφού έχασα πολύ χρόνο στο τηλέφωνο, μου είπαν " ότι δεν ανεβάζουμε πλέον το ανώτατο όριο σε αυτόν τον τύπο κάρτας ". Και " δεν έχετε αρκετή προϋπηρεσία μαζί μας για να έχετε κάρτα με υψηλότερο όριο ».

Εν ολίγοις, δεν έχω το δικαίωμα να ξοδεύω τα χρήματά μου στη δουλειά... Το βρίσκω μάλλον γκροτέσκο, μιας και είναι ένας λογαριασμός που λέγεται " επαγγελματίας ". Δεν βλέπω πώς μπορεί ένας επαγγελματίας να συνεργαστεί με μια τράπεζα που δεν του επιτρέπει να κάνει πληρωμές με κάρτα.

Αντί λοιπόν να περιμένω ένα μήνα για να λειτουργήσει ξανά η κάρτα μου, προτίμησα να αλλάξω τράπεζα. Έτσι σε μια εβδομάδα έχω νέα κάρτα. Είναι πιο γρήγορο.

Έχασα ακόμα δύο μέρες για να βρω άλλη τράπεζα, σωστά. Είναι και αυτό μια μεγάλη περιπέτεια. Δύο μου ζήτησαν ένα επιχειρηματικό σχέδιο για να ανοίξουν έναν λογαριασμό. Έρχομαι για να καταθέσω χρήματα, όχι για να ζητήσω πίστωση! Ένας από αυτούς μάλιστα μου ζήτησε βιογραφικό. Αρκεί να πω ότι δεν τους επέμεινα. Είναι εκπληκτικό πώς αυτές οι τράπεζες φαίνονται να είναι 20 χρόνια πίσω.

Αλλά τελικά, μου πρότειναν την Banque Rhône Alpes, θυγατρική της Crédit du Nord. Μπόρεσα να ανοίξω έναν λογαριασμό εκεί χωρίς καμία ανησυχία. Θα δούμε τι θα γίνει μακροπρόθεσμα. Τέλος πάντων, θα μπορούσα να είχα κάνει χωρίς όλα αυτά.

Ας ελπίσουμε ότι η επόμενη εβδομάδα θα είναι πιο εποικοδομητική.