Έχω καλά και άσχημα νέα. Τα καλά νέα είναι ότι παρέλαβα την άτρακτο. Τα κακά νέα είναι ότι δεν ξέρω πια πού είχα αποθηκεύσει την κάμερα που τραβάει τις όμορφες φωτογραφίες. Αν θέλετε λοιπόν να το δείτε στην πραγματική ζωή, ελάτε στο απεριτίφ αύριο. Σύντομος. Το πλαστικό δεν φαίνεται κακό. Είναι όμορφο, είναι γυαλιστερό και ταιριάζουν ακόμη και μεταξύ τους! Μάλλον ανακουφισμένος. Ας θυμηθούμε ότι αυτό είναι μόνο το δεύτερο πλαστικό κομμάτι που έχω φτιάξει στη ζωή μου. Εκεί…
Το μόνο που έλειπε ήταν τα ηλεκτρονικά. Και έγινε. Μόλις έστειλα την παραγγελία για την κατασκευή των καρτών. Πολλές κάρτες! Το πολύ μικρό: Και το δεύτερο μικρό (αλλά ακόμα μεγαλύτερο): Λοιπόν, υπάρχει και η ουρά, αλλά θα το ξεχάσουμε προς το παρόν. Έτσι, αν τα κάνουμε όλα αυτά πολλαπλασιαζόμενα επί 500, αυτό είναι πολλά φύλλα. Είναι τόσες πολλές κάρτες, πρέπει να οργανωθείς λίγο. Έτσι ετοίμασα…
Νιώθω καλά… Λα λαλα λαλα λαλα… Παρέλαβα τις προπέλες… Λα λαλα λαλα λαλα… Είναι πολύ καλές… Λα λαλα λαλα λαλα… Επιπλέον στρίβουν καλά… Λα λαλά λαλά λαλα… Είναι καλοί… Καλοί… Λα λαλα λααααααα ………… … … … … … Θα έχετε καταλάβει − αυτή τη φορά, είναι η σωστή! Τέλος, νομίζω ότι ήμασταν τυχεροί με τις πρώτες αποτυχημένες προπέλες. Ο κατασκευαστής έπρεπε να ασκήσει πίεση στον εαυτό του. Έκαναν ξανά...
Εδώ είναι τα νέα της περασμένης εβδομάδας. Μπου, όχι καλά, αργά. Πέρασα όλη την 8η Μαΐου (διακοπές) σε έναν σύμβουλο ηλεκτρονικών, για να τελειοποιήσω την κάρτα για τελευταία φορά. Έτσι, όταν γύρισα σπίτι το βράδυ, με απήγαγαν για το Σαββατοκύριακο - μακριά από το διαδίκτυο. Σήμερα το πρωί λοιπόν, επικράτησε πανικός: Τα καλά νέα είναι ότι το ηλεκτρονικό μέρος έχει πλέον ολοκληρωθεί. Έχω μερικές τελευταίες δοκιμές να κάνω και αρχίζω να κατασκευάζω το 500…