De feestdagen zijn voorbij. Dus hier ben ik weer thuis, met mijn gloednieuwe schooltas om naar school te gaan.

Het spijt me... ik zei " de school is een groot woord. Je snapt het, ik ben boos op dit ding. Misschien komt het omdat ik die niet had Celine als wonder meesteres:

Kort. Desondanks heb ik een goed beladen schooltas. Want het lijkt erop dat ik deze zomer een crowdfundingsactie heb gedaan. En dat het plotseling verantwoording moet gaan afleggen...

Vertel me over je vakantie

Zoals je misschien gemerkt hebt, ben ik aan het einde van de zomer niet erg aanwezig geweest op internet. Omdat ik toen nog arm was, moest ik eigenlijk iets te eten zien te vinden (en vooral de rekening-courantkredieten die door dit project waren opgegraven, redden).

Dus ik werkte de hele zomer als zeilinstructeur. (het is ook deze baan die me inspireerde voor de Pioupious). Ik had al mijn elektronicalab daarheen gebracht, zodat ik vooruit kon blijven gaan.

In juli lukte het me bijna om die twee te combineren. Maar in augustus liet ik de zaak helemaal vallen. Op een gegeven moment blijf ik, zelfs met de beste wil van de wereld, een mens die minstens 3 uur per nacht moet slapen. Ik ben niet in staat om twee maanden in de modus te blijven " Hackathon », het combineren van een dagtaak + een avondbaan + een minimum aan privéleven.

Het goede punt is dat ik nu, voor het eerst in mijn leven, genoeg heb gewerkt om recht te hebben op een vergoeding van het arbeidsbureau.

En nu ben ik weer thuis, verlost van al mijn verplichtingen behalve het weer. Dus daar gaan we weer, vol gas!

Sollicitatiegesprek

Als gevolg hiervan, aangezien het het arbeidsbureau is dat me de komende vier maanden zal voeden, had ik het eerste sollicitatiegesprek van mijn leven. Het was een beetje verwarrend, maar het resultaat is positief.

Dus we kunnen hallo zeggen tegen Scott, de eerste werknemer van mijn bedrijf. Ba ja, ik zou nog steeds geen sollicitatiegesprek hebben omdat ik het ben die werkt!

Scott is net geslaagd voor een DUT GEII (Electronic Engineering and Industrial Computing). Hij heeft dit jaar een professionele micro-elektronische licentie en zal de helft van de tijd bij mij zijn als onderdeel van een leercontract. Hij gaat me helpen een Pioupiou te ontwikkelen die nog cooler is dan de huidige. Ik zal er hieronder over praten.

Dus terwijl pole-tewerkstelling de business angel gaat doen door mij te financieren om te eten, betaal ik mijn salaris aan Scott om sneller vooruit te kunnen.

Dat is het, ik ben lang

Wat is dit papier? Dit is een K-BIS-uittreksel.

Het is de identiteitskaart van mijn bedrijf " Bac plus nul » . Wat impliciet betekent dat het nu bestaat! Dus dat is het ik ben groot, serieuze dingen kunnen beginnen.

U zult het prachtige bedrag aan aandelenkapitaal opmerken: € 100. Begin juli was ik erg rijk.

Terug naar school schema

Het is vrijdag, dat betekent dat ik alweer een week thuis ben.

Ik heb geen rieten dak gehad, maar er is nog veel werk aan de winkel:

☑ rekruteer een werkstudent om mij te helpen

☑ zoek een plaats " laboratorium R&D mama's keuken met rust te laten

☑ voltooi de opening van de bankrekening

☑ zoek een accountant

☑ bereid mijn reizen eind september voor

☑ maak deze blogpost om je op de hoogte te houden

☑ " position paper om de te begeleiden Kabinet kantoor VK in open weergegevens

☐ reageren op e-mails – in behandeling

☐ maak KissKissBankBank facturen

☐ voorbereiding op de Coupé Icare

☐ de eerste prototypes wijzigen en terugsturen

☐ bereid mijn ontmoeting met Météo-France voor

☐ opzetten van de online verkoopsite

☐ reageren op de overleg van MeteoSwiss voor de herziening van de wet op de meteorologie.

☐ ga naar de dokter want na een week keyboard spelen komt de peesontsteking terug

Ik ga versnellen om dit allemaal in een week achter de rug te hebben. Maar morgen is het weekend en het is mooi weer (= het vliegt), dus paragliden om te ademen. Maandag gaan we dit alles rustig hervatten.

Omdat het volgende sportief is:

– 15-16 september: in Parijs, bijeenkomst “ open data met de adjunct-directeur van Météo-France

– 17-21 september: Icarus beker

– 24-25 september: in Italië, ontmoeten avec ECOMET – de GIE van Europese nationale meteorologische diensten

– 28 tot 3 oktober: conferentie in Boedapest. Ik geef daar een lezing: gebruik BOINC voor het bouwen van de "wikipedia" van real-time weersvoorspellingen »

Ik weet niet waarom, maar toeval zorgt ervoor dat het allemaal tegelijkertijd gebeurt. Blij dat de datums elkaar niet overlappen. Opluchting.

Dus na dat alles, terug naar het lab. Ik heb veel uit te pakken – en ik zal een assistent hebben om me te helpen. Cooool!

Doen of niet doen

Ik zit met een vreselijk dilemma...

Ik heb een product lopen. Er waren een paar bugs, maar die lijken nu te zijn opgelost. Zo kan ik rustig gaan nadenken over de productie.

BEHALVE DAT ! Ik zei tijdens de campagne, over het huidige product:

Ik kan echter niet garanderen dat de sensor bestand is tegen de extreme omstandigheden van het hooggebergte. Ik verkoop het voor gewoon gebruik aan zee, je zult het zelf moeten testen.

Eerlijk gezegd, het zuigt als een zin. Ik zou echt willen dat ik je kon vertellen dat:

Dit product is lekbestendig en kan jaren overleven in extreme omgevingen onder opspattend zeewater en op de top van een berg.

Dus je gaat me natuurlijk vertellen dat je voor € 199 niet alles kunt hebben.

Ik heb dus twee mogelijke strategieën:

– of we zijn tevreden met het bestaande, ik lever snel en goed, ik heb mijn werk gedaan en iedereen is blij.

– of we gaan allemaal samenwerken om te proberen de grenzen van wat al bestaat te verleggen. Doelstelling: een anemo maken die zonder enig onderhoud 10 jaar meegaat, nog steeds voor 199 € inclusief btw.

Persoonlijk vind ik de tweede optie super spannend, ook al zal het veel meer werk van mijn kant vergen. We hebben tot maart. Het laat ons wat tijd, maar we mogen niet slepen.

En dat is prima. Omdat deze zomer mijn dagen op het water doorbrengen me er niet van weerhield om erover na te denken...

Ik negeer dus ik innoveer

We beginnen met te kijken naar wat gebruikelijk is in de branche:

– anemometer die de omwentelingen telt met a ILS (magnetische schakelaar)

– windvaan die een potentiometer of een optische sensor activeert

BEHALVE DAT !

– ILS zijn niet betrouwbaar. Zeker als het stormt: de wieken plakken samen met de bliksem.

– De sporen van de potentiometers worden vuil en slijten. Stel je de volumeknop op je hifi-systeem voor, die we 24 uur per dag zouden manipuleren, hoe lang zou dat duren?

– De optische sensoren zijn vervormd door zout en stof.

– Kogellagers slijten en oxideren.

(Met dank aan Jean-Louis van Opwinden / Baston.fr voor zijn 25 jaar ervaring in het veld)

Conclusie: we vergeten alles en beginnen vanaf nul.

Laten we alles verwijderen dat kan verslijten. Hoe minder mechanische onderdelen, hoe beter.

Nobelprijs

Het eerste dat u moet doen, is de ILS verwijderen.

En dat is best goed, want een zekere Franse onderzoeker, de heer Albert Fert, en zijn Duitse tegenhanger ontvingen in 2007 de Nobelprijs voor natuurkunde voor het ontdekken van de gigantische magnetoweerstande.

Ik herinner me dat ik dat jaar op de middelbare school van Vizille zat, en we bezochten deLouis Neel Instituut als onderdeel van zoiets als Wetenschapsdagen. In dit Grenoble-laboratorium zijn ze precies experts op dit gebied, en een onderzoeker had geprobeerd ons uit te leggen waarom gigantische magnetoweerstand zo cool was. Het was duidelijk dat niemand in de klas iets had begrepen. Er waren veel ingewikkelde woorden zoals " spintronica .

(nou ja, ik geef toe - ik heb toch wel wat coole dingen gedaan op school, en de leraren waren over het algemeen goed)

Ik herinnerde me alleen dat het waarschijnlijk iets geweldigs was, aangezien het de Nobelprijs verdiende, en het is ook dankzij dat dat we nu goedkope harde schijven hebben waarop we 1 TB aan illegale films en Valérie's superboek kunnen plaatsen.

Stel je mijn enthousiasme voor toen ik zag dat we dat in mijn Pioupious konden stoppen.

In het kort:

☑ ILS definitief verlaten

☑ vervangen door een GMR-sensor

Sommigen zullen tegen mij zeggen: Maar je zou een hall-effect-sensor kunnen plaatsen! »

Behalve dat, heb je ooit het verbruik van een hall-effectsensor gezien? Het is gigantisch: enkele milli-ampères!

Het mooie van gigantische magnetoweerstand is juist dat het erg gevoelig is en niets verbruikt. Bijvoorbeeld, NVE heeft een bereik van Laagspanning Nanopower digitale schakelaars  waarvan het stroomverbruik kan dalen tot ongeveer dertig nano-ampère! (uiteraard onder bepaalde specifieke voorwaarden).

Mijn windwijzer maakt magnetoweerstand

En zelfs als het betekent dat we gigantische magnetoweerstand moeten spelen, kunnen we de ondeugd veel verder duwen ...

Concreet: we hebben een eenvoudige, robuuste, goedkope en waterdichte manier nodig om de oriëntatie van onze windvaan te meten.

Magnetoweerstand heeft nog steeds de oplossing! Hij verdiende deze Nobelprijs!

We snappen het, het is geweldig. Maar concreet:

– Plaats een magneet op de as van de windwijzer

- Het magnetische veld van de magneet werkt samen met een kleine chip van 2,5 x 2,5 mm genaamd AAT001-10E. Deze staat op de elektronische kaart van de Pioupiou, goed beschermd in de waterdichte doos.

– Dit magnetische veld beïnvloedt de weerstanden in de chip.

– En we krijgen twee behoorlijk analoge signalen, die de sinus en de cosinus van de hoek vertegenwoordigen

– Een beetje trigonometrie (of de functie atan2 voor luie nerds), en we vinden direct de oriëntatie van onze windwijzer. 

Waar wordt een windwijzer voor gebruikt?

Maar hebben we uiteindelijk echt een windwijzer nodig om de richting van de wind te meten? Het is een reële vraag!

Een windwijzer betekent minimaal één kogellager. Een kogellager is niet goed, het verslijt en het kost geld.

We moesten wachten tot 1988. In dat jaar, toen ik nog niet eens geboren was, was Mitterrand net herkozen. commencé om bang te zijn voor de opwarming van de aarde, ontdekten we de beroemde gigantische magnetoweerstand, maar vooral: een zekere Christian BARBEAU diende een patent in bij het INPI met de titel " Systeem voor gecombineerde metingen van windsnelheid en -richting en andere vloeistof .

In het kort:

De uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor het gelijktijdig meten van de kracht en de richting van een fluïdum.

Het bestaat uit een asymmetrisch bewegend samenstel, waarvan de hoekpositie en momentane hoeksnelheid constant worden gemeten.

De vertragings- en versnellingsfasen worden geïnterpreteerd door een geprogrammeerd circuit dat de kracht en de snelheid van de vloeistof afleidt.

vertaling:

Wij hebben een anemo waarvan een van de cups anders is.

Wanneer de vervormde beker naar de wind is gericht, wordt de rotatiesnelheid enigszins gewijzigd. Door precies te meten wanneer de snelheidsvariaties optreden, kunnen we de richting van de wind afleiden. Simpel maar effectief.

Wikipedia vertelt ons dat 3 jaar later een zekere Derek Weston hetzelfde concept zou hebben uitgevonden, dat hij doopte " rotorvaan .

Zijn site is dood (http://home.alphalink.com.au/~derekw/ane/anemain.htm), en ik kon de heer niet vinden.

Maar gelukkig gaat er in de kronkels van het internet niets verloren. Hier is zijn site, uit de kast getrokken: https://web.archive.org/web/20071028070220/http://home.alphalink.com.au/~derekw/ane/anemain.htm

De fabrikant van maritieme uitrustingen Raymarine het concept geïndustrialiseerd voor zijn " Rotavecta "

Le bericht partner is net verlopen, op 26 augustus!!! Als dat niet goed is...

Deze zomer zijn de Denen van Vaavud gelanceerd een kickstartercampagne voor een anemometer-vaan gebaseerd op hetzelfde principe van asymmetrie:

Kortom, ik ben ervan overtuigd dat we zonder de windwijzer kunnen. Vooral omdat de beroemde hoeksensor die ik hierboven noemde, hier geschikt voor lijkt te zijn.

Concreet zou dit het mogelijk maken om een ​​Pioupiou te maken met slechts één mechanisch onderdeel: het kogellager van de cups. We zouden daarom een ​​duur en roestvrij lager, keramisch type kunnen plaatsen voor een langere levensduur.

Het zou er ongeveer zo uit kunnen zien:

Maar waar zijn kopjes voor?

We komen eindelijk aan het einde van de redenering: wat als we alle mechanische onderdelen zouden verwijderen? Geen lagers meer die verslijten, geen kopjes meer die breken.

Schematisch ziet het er zo uit:

Het zou werken met echografie.

Het is hetzelfde principe als sonars, of dit soort kleine modules " naderingssensoren » welbekend bij verslaafdenArduino :

Omdat ik moe begin te worden, geef ik je de definitie van Wikipedia:

 Windmeting is gebaseerd op het meten van de looptijd van een ultrasone golf. Twee paar ultrasone transducers zijn afwisselend zenders en ontvangers van een ultrasone golftrein. De heen- en teruglooptijden worden gemeten en daaruit leiden we door frequentieverschil (volgens het principe van het Doppler-effect) de windsnelheid langs de as gevormd door de twee transducers af. Het voordeel van dit type anemometer is dat er geen bewegende delen zijn en een turbulente wind kan worden gemeten.

Maar ik denk dat de definitie van Wikipedia verkeerd is. Ik weet niet zeker of het het dopplereffect is dat we meten, maar eerder de reistijd van de akoestische golf – versneld of vertraagd door de wind.

Short.

Het is een zeer interessante technologie. Commerciële ultrasone anemo's zijn over het algemeen vrij duur.

Maar de patenten uit de jaren 70 zijn verlopen en het lijkt mij dat het elektronische gedeelte vrij eenvoudig en betaalbaar blijft. Het zijn exact dezelfde onderdelen als in de modules" naderingssensoren die een paar euro kosten. Bovendien hebben sommige doe-het-zelvers het al gemaakt.

Zelfgemaakte versie:

http://hackaday.com/2013/08/21/ultrasonic-anemometer-for-an-absurdly-accurate-weather-station/

Iets meer academische versie:

http://www.technik.dhbw-ravensburg.de/~lau/ultrasonic-anemometer.html

Ik denk dat de complexiteit vooral geconcentreerd is in de softwareverwerking. Maar aangezien dit product open-source zal zijn, weerhoudt niets me ervan om met een algoritme te beginnen " een beetje rommelig », om het vervolgens samen te verbeteren om precisie te verkrijgen.

Ik heb nog een paar vragen, vooral met betrekking tot het stroomverbruik. Maar dat kan worden opgelost: misschien hoeven we niet constant te meten? Misschien is één monster per seconde genoeg? Zo kan het verbruik sterk verminderd worden. Dit is waarschijnlijk ketterij door de metrologische normen van deWMO, maar voor ons gebruik is het misschien prima.

Ik had gezegd dat ik de vraag zou bestuderen als de campagne € 40 zou opleveren. Het stopte bij 000, maar ach, we gaan niet kibbelen over € 38. We gaan deze ultrasone anemo doen, en dat is alles!

Je hebt een patent aangevraagd hoop ik?

Eigenlijk niet. Dat had ik waarschijnlijk kunnen doen. Waarvoor ?

Ik ben ervan overtuigd dat het octrooibeginsel achterhaald is. Het kost een fortuin, het kost tijd en ik zal nooit de middelen hebben om de grote multinational aan te vallen die het van mij gaat stelen.

Samsung maakte inbreuk op de patenten van Apple, het kostte hen 1 miljard dollar aan boetes, maar dankzij dat werden ze marktleider. Het was een goede strategie.

Bovendien de oprichter van Paypal gaf het gewoon op op alle patenten van zijn bedrijf Tesla Motors:

Technologisch leiderschap is geen kwestie van patenten, die in de geschiedenis keer op keer hebben bewezen een geringe bescherming te bieden tegen een specifieke concurrent. Het hangt vooral af van het vermogen van een bedrijf om de meest getalenteerde ingenieurs ter wereld aan te trekken en te motiveren. Wij zijn van mening dat het toepassen van de open source-filosofie op onze patenten de positie van Tesla op dit gebied eerder zal versterken dan verzwakken.

En hoe dan ook, met het publiceren van dit artikel heb ik zojuist definitief mijn exclusiviteit op deze " uitvindingen ". Ik ben er absoluut niet tegen dat iemand de op deze pagina aanwezige ideeën uitbuit. Integendeel, het is vleiend. Ik zou natuurlijk graag willen dat mensen zeggen dat het idee van Pioupiou kwam en dat de gegevens van de sensoren vrijelijk worden verspreid. Maar dat kan ik zonder patent niet verplichten.

Ik had eigenlijk een patent kunnen aanvragen, maar alleen om open data af te dwingen. Met een vergunning die er zo uit zou hebben gezien:

Deze technologie is vrij te gebruiken, zolang er sensordata wordt gedeeld. Als u uw gegevens niet deelt, moet u mij een zeer dure licentie betalen voor de exploitatie.

Daarmee, fijn weekend. Er wacht een paraglider op me en ik werk op maandag.

Dit artikel is een hoofdstuk in de geschiedenis van Piou Piou, de eerste 100% autonome en betaalbare sensor die live de wind meet, ook als er geen elektriciteit of internet is.

Als dit project je na aan het hart ligt, kun je ons de middelen geven om Pioupiou te verbeteren en de rest van zijn familie uit te vinden. Alle ingezamelde donaties worden exclusief toegewezen aan het budget voor onderzoek en ontwikkeling.

U kunt ons ook een te betalen cheque sturen naar Bac plus nul, 12 rue Servan, 38000 Grenoble. (voeg een korte notitie toe).