Dus hier is, zoals beloofd, het verhaaltje van vrijdag.

Op het programma deze week: boetseren van klei, 3D printen, paradijselijk strand en kwantumfysica.

Pioupiou krijgt een make-over

Kijk eens goed naar deze Pioupiou... het is de laatste keer dat je hem ziet:

Nu het elektronische gedeelte zijn mogelijkheden heeft bewezen, is het tijd om de mechanica aan te pakken. Weg met de commerciële anemometer, maak plaats voor technologische robuustheid.

« Pioupiou 0 » gaat daarom met pensioen, om plaats te maken voor de jeugd: « Pioupiou 1 .

Terug naar de kleuterschool

Hier zijn we dus weer terug bij het startpunt.

Ons wordt constant verteld: de solide basis wordt verkregen vanaf de kleuterschool. Of. Het werd dus een workshop boetseerklei.

Omdat ik in mijn hoofd niet in 3D kon tekenen, was het de perfecte tool. Eenvoudig en efficiënt.

Althans op papier. Omdat ik in werkelijkheid een grote fout heb gemaakt: als je op een dag boetseerklei voor je kinderen moet kopen, koop dan alsjeblieft geen merkklei. Harmonie verkocht in de Leclerc voor mijn huis !!!!

poep in yoghurtpotjes

De volgende keer ga ik indien nodig naar vijf winkels om echte Play-Doh te krijgen:

DE zekere waarde

Kortom, dit alles om dit te leggen:

Het ziet eruit als een rood, lelijk ding, maar het is eigenlijk veel cooler. Het stelde me in staat om een ​​hele reeks vormen te testen. (en ook om de collega's van te maken Samenwerken)

breng me tot leven

Dankzij mijn deegblokken kon ik de geschatte afmetingen van mijn machine vinden.

Dit keer professioneler:

Nou, uiteindelijk ziet het er zo uit:

Eindelijk ziet het er zo uit ... op het scherm.

Bzzzz Bzzzz BZZZZ BZZZZzzzz

Wetende dat ik veel tijd zou besteden aan het spelen met hardware, heb ik geïnvesteerd in een 3D-printer.

Het is een machine die er zo uitziet:

Het is ongeveer zo groot als dit:

De reclametijd:

Als je in Grenoble bent en bier wilt ruilen voor het recht om met een 3D-printer te spelen, bel Pioupiou op 09 72 13 34 57.

Kort. Ze draaide de hele week non-stop, op zoek naar een perfecte vorm voor onze vogel:

Een nieuw ontwerp voor @BalisePioupiou ? pic.twitter.com/JdNmcJ00i0

— Pioupiou (@BalisePioupiou) 8 oktober 2014

Toegegeven, het is mega-traag, maar toch best magisch om een ​​object op het scherm te kunnen tekenen, en het dertig minuten later in je handen te hebben. (omdat we het formaat en de kwaliteit hebben verkleind om het sneller af te drukken)

Zo ziet de voltooide Pioupiou eruit:

En hier is hoe je een Pioupiou laat zien die zonnebaadt aan het strand, terwijl hij rustig in zijn woonkamer blijft spelen met een slecht gedrukt model:

En als je van bovenaf kijkt, zie je dat mijn Yoghurtpotten hier vlakbij worden gemaakt:

Ik beloof je, zodra ik 5 minuten heb, zet ik de 3D-bestanden online open.piupiou.fr .

Wat ga ik daar insteken?

Nu we het formulier hebben, gaan we verder met de inhoud.

Toen ik klein was, heel, heel, heel lang geleden, gaven mijn ouders me geen elektronisch speelgoed. Ik heb nooit de op afstand bestuurbare auto gehad waar ik van droomde. Ze waren niet gek: ze zou mijn schroevendraaier nooit langer dan tien minuten hebben overleefd. " Je maakt niets kapot dat werkt voor een doe-het-zelver! »... Hoe vaak heb ik deze zin niet gehoord? En toch was ik in die tijd veel minder hardcore dat nu.

Dus voor een keer, in plaats van alles kapot te maken om te zien hoe het werkt, ga ik het tegenovergestelde doen: uitzoeken hoe het werkt en dan bouwen. We hadden het over echografie en plein de trucs. Maar uiteindelijk werd ik ingehaald door de rede: laten we het voor deze eerste Pioupiou simpel houden, het goed doen en op tijd doen. Dan maken we het ingewikkeld.

Dus laten we beginnen met de uitdaging van Pioupiou: Maak een weerbaken dat niet duur is, en dat is heel klein, schattig. Hier is mijn voorstel:

Het behoeft geen betoog dat uw opmerkingen welkom zijn.

Het is het hele baken! Het kan op twee manieren worden geïnstalleerd:

Daarin stoppen we alles wat we in een klassieke tag kunnen stoppen:

Ten slotte zorgen we ervoor dat onze Pioupiou is uitgerust om de meest extreme omstandigheden te weerstaan:

We laten de breekbare cups achterwege voor een sterkere propeller (die overigens makkelijker te fabriceren is), en we letten vooral op de kwaliteit van de mechanische verbindingen.

Maar solide mechanica is niet alles. Je moet ook sensoren hebben die standhouden. Hoe vaak heb je de potentiometer van je windvaan veranderd?

Hier is de oplossing die ik voorstel:

Beide sensoren zijn gebaseerd op de modernste elektronische technologieën, in massaproductie voor smartphones. Als gevolg hiervan zijn ze betrouwbaar, voorspelbaar en goedkoop.

Voor windsnelheid:

In de propeller wordt een kleine magneet geplaatst. Het magnetische veld van deze magneet reist enkele millimeters totdat het de elektronen bereikt die verborgen zijn in de elektronische chip. Zodra het de elektronen heeft bereikt, gaat het kwantummechanica spelen met hun spin. Dankzij dat alles weten we nog steeds niet of de beroemde de chat is uiteindelijk dood, aan de andere kant kunnen we de hoek van de propeller meten, en dus de rotatiesnelheid. Jippie 🙂

Voor windrichting:

Ten slotte is dit hele baken een windwijzer. We hebben dus een manier nodig om de oriëntatie van Pioupiou ten opzichte van de aarde te meten. Als het Steevie gelukt is om een ​​kompas in haar nieuwste iFone te stoppen, zou het geen raketwetenschap moeten zijn om er een in Pioupiou te stoppen. Het is een chip die werkt volgens hetzelfde magnetoresistieve principe als voor windsnelheid. (en ik denk dat we een oplossing moeten kunnen vinden zodat de noordmeting niet wordt verstoord door het magnetische veld van de propeller.)

Veel voordelen aan dit systeem:

– Het baken "oriënteert" zichzelf. Het is niet nodig om het naar het noorden uit te lijnen. De installatie is daardoor nog eenvoudiger.

- Het opent nieuwe toepassingen. U kunt het baken bijvoorbeeld op een boei plaatsen, om de wind te meten midden op het meer van Laffrey.

– Het is onverwoestbaar: deze sensoren zijn niet versleten. Zolang de regels van de kwantumfysica van toepassing zijn, zullen ze werken.

Ik stop daar, voordat het vrijdag voorbij is. Het is 23:57 uur, het is nog steeds vrijdag, dus ik heb me aan mijn belofte gehouden. Hier is je kleine verhaal. Tot volgende week vrijdag voor de volgende aflevering!