Czuję się dobrze… La la la la la la…

Otrzymałem śmigła… La lala lala lala…

Są zbyt dobrzy… La lala lala lala…

W dodatku dobrze się obracają… La lala lala lala…

Są dobre… Są dobre… La lala laaaaaa…………

...

...

...

...

...

Zrozumiesz - tym razem to ten właściwy!

W końcu myślę, że mieliśmy szczęście z pierwsze śmigła zawiodły. Producent musiał wywierać na siebie presję. Przerabiali formę trzy razy. A teraz mamy obracające się śmigło.

Testowane przy 90 km/h. Prawie brak wibracji. Idealna równowaga. Krótko mówiąc – jest wygrana. To naprawdę zabawne, ponieważ był to prawdopodobnie najważniejszy i najbardziej złożony element.

skutki uboczne

Przy okazji otrzymałem próbki łożysk ceramicznych.

Jedno klasyczne łożysko i dwa ceramiczne

Rezultat: brak tarcia. Niesamowicie dobrze się prowadzi. Nie ma to nic wspólnego z klasycznym łożyskiem.

Są trochę hałaśliwe. Ale to normalne w przypadku łożysk ceramicznych.

I tak, po połączeniu tych wspaniałych łożysk z dobrze wyważoną śrubą napędową, wynik jest doskonały. Najlżejszy oddech i zaczyna się kręcić. Jest jeszcze bardziej czuły niż podczas moich pierwszych testów. Więc Pioupiou nie będzie się bał lekkich wiatrów.

Łożyska: ☑ zatwierdzone. Zamówiłem 1000. Dostawa za dwa tygodnie.

A jak to mocujemy?

Często pytacie mnie, jakie wsparcie zapewnić Pioupiou. Oto ostateczna odpowiedź.

Zrobiłem plastikowy element łączący, dzięki któremu Pioupiou można przymocować do dowolnej płaskiej lub cylindrycznej powierzchni.

Preferowaną metodą jest kołnierz śrubowy, kompatybilny z masztami o średnicy od 20 do 45 mm:

Jeśli zależy Ci na bardziej efemerycznej instalacji lub jeśli średnica masztu jest zbyt duża, możesz użyć plastikowych kołnierzy:

Osobiście uważam, że stary maszt windsurfingowy może stanowić doskonałe wsparcie. Można go znaleźć tanio w prawym rogu lub na strychu sąsiada. Najpopularniejsze to 4m60, ale zdarzają się też 4m90. Im więcej neonów tym lepiej 🙂

Dyrektywa

Teraz dochodzimy do momentu, który doprowadza nas do płaczu. Moment, którego wszyscy się boją. Tak – oczywiście mówię o certyfikacji!

Złoczyńca nazywa się 1999/5/CE − lub w skrócie „R&TTE”. Jest to dyrektywa europejska określająca pewną liczbę zasad, których należy przestrzegać, aby móc umieścić logo CE na Pioupiou. Bez tego nie ma prawa sprzedawać tam w związku.

Dla nas ta dyrektywa jest transponowana w postaci kilku norm. W programie: bezpieczeństwo elektryczne i zanieczyszczenie elektromagnetyczne.

Rozpocząłem więc mozolną pracę: napisanie technicznego bełkotu i rozpoczęcie testów. Na szczęście mam dobre kontakty – to pomaga.

Nawiasem mówiąc, myślę, że będziemy mieli wiele problemów w nadchodzących latach. Obecny system jest przestarzały. Wcześniej tylko duże firmy mogły zajmować się sprzętem, więc łatwo było wydać 15 000 euro na laboratorium w celu outsourcingu zgodności. Ale czasy się zmieniły. Dzięki internetowi, Arduino i drukowaniu 3D każdy może teraz uruchomić swój produkt przy niewielkich nakładach finansowych. W rezultacie będziemy mieli na rynku produkty mniej bezpieczne niż produkty chińskie. Wyobraź sobie: aby mieć dostęp do tekstów norm, musisz zapłacić ponad 1000 €. Jaki amator to zrobi? I oczywiście nie ma możliwości „udostępnienia”. AFNOR uprzejmie przypomina nam o tym.

Będę musiał zrobić artykuł na ten temat, pewnego dnia, kiedy będę miał trochę czasu.

I reszta

Zamówiłem prawie wszystkie potrzebne części. Wszystko czego potrzebuję to płytki elektroniczne i osie.

Jeśli chodzi o karty, spodziewam się potwierdzić ostateczny projekt w przyszłym tygodniu.

Jeśli chodzi o siekiery, poprosiłem o wycenę kilku firm z Górnej Sabaudii. I tak, to nie tylko Reblochon. Jest to również stolica toczenia prętów.

W trakcie zaplanowałem certyfikację Sigfox. Wyślę im kopię, jak tylko dostanę prawdziwe plastikowe ciała.

Krótko mówiąc, prace postępują… Wkrótce będę mógł nawet zająć się częścią programową.

Tymczasem pudła nadal piętrzą się w biurze. A w środku zawsze jest dużo dziwnych rzeczy:

jest radioaktywny?

Ale najbardziej przeraża mnie zapas śrub:

Bo to oznacza spieprzenie wszystkiego!