Ik heb de afgelopen weken niet al te veel nieuws gegeven. We schrijven dat toe aan Kerstmis, Nieuwjaar, vermoeidheid... Dat alles, wat.

Kortom, we zijn in 2015. Daar gaan we weer.

Er is nog veel werk aan de winkel, maar we kunnen zeggen dat de site desondanks goed vooruit is gegaan.

Goed nieuws: ik heb eindelijk een werkend prototype van de nieuwe Pioupiou.

Nou, eigenlijk is het voorlopig nog steeds aangesloten op mijn computer. Maar morgen kan hij de lucht in.

Eindelijk. Daarvoor moesten we er een paar uur doorbrengen…

Kunststof, het is fantastisch

Al om de doos te tekenen:

Het ziet er nogal dwaas uit. Maar in werkelijkheid is het een echte strijd. Er zijn tal van beperkingen om een ​​gemakkelijk te injecteren onderdeel te kunnen maken: dikte die uniform moet zijn, minimale helling om ontvormen mogelijk te maken, enzovoort...

Naast deze beperkingen is er het tweede belangrijke punt: alles moet goed in elkaar passen. Daar geef ik toe dat het me een paar pogingen en aanpassingen kostte.

Het mooie is dat ik mijn rolletje plastic roos voor de 3D-printer bijna op heb 🙂

Het piep piep

Eindelijk, het werkt prima. De kaart, batterijen, zonnepanelen en alles:

Dus ik kon van de gelegenheid gebruik maken om de elektronica daadwerkelijk te testen.

Zo, geen nare verrassing (voorlopig). Een tiental kleine aanpassingen te maken, maar niets ernstigs. DE " slechter is de pieptoon die niet luid genoeg klinkt als de aan/uitknop wordt ingedrukt. Maar we zullen een oplossing vinden.

En zelfs goed nieuws: de magneten op de propeller storen het kompas niet. (Nou, eigenlijk had ik de theoretische berekening al gedaan. Maar het is altijd goed om experimentele bevestiging te hebben). Dus dat is geweldig. Pioupiou zal ons altijd de juiste richting van de wind geven, zonder te hoeven controleren of deze goed is uitgelijnd met het noorden.

De mooie wachtrij

In de vorige aflevering was ik begonnen met de ontwikkeling van de antenne. Dus om te testen heb ik nieuwe kaarten laten maken voor de wachtrij.

Toen besefte ik dat " oh shit! het is Kerstmis ". En plotseling was het niet eenvoudig om een ​​fabriek te vinden die de kaarten op 23 december kon bestellen om ze op 2 januari te ontvangen. Maar ik heb het gevonden en het resultaat is best gaaf!

Dus hier is Pioupiou's staart, bijna definitieve versie:

En ik maakte gebruik van de zeefdruk om een ​​tekst te plaatsen die de slechteriken afschrikt:

Nou, aan de andere kant heb ik absoluut geen idee hoe deze tekeningen UV kunnen weerstaan. Kortom, dit zijn verven die bedoeld zijn voor het maken van markeringen op elektronische kaarten, niet voor Pioupious die worden blootgesteld aan direct zonlicht. Voorlopig kan het niet anders. Je moet compromissen sluiten... We zullen op de lange termijn zien wat er gebeurt.

Maar persoonlijk vind ik het een goede oplossing. Want behalve dat hij supergemakkelijk en betrouwbaar te vervaardigen is, is hij ook superlicht:

Hier weegt de complete keu-set 35 gram, terwijl hij nog steeds behoorlijk sterk is. (koolstofstaaf + glasvezelkaart)

Caractéristiques technieken

Naarmate het project vordert, word ik bestookt met e-mails. En over het algemeen zijn het vaak dezelfde vragen.

Speciaal : " Wat zijn de technische kenmerken van het baken? "Of" Heeft u technische documentatie? »

Als er één ding is dat we moeten begrijpen aan dit project, dan is het dat we niet in een klassiek patroon zitten. Meestal werkt een fabrikant " en geheim om een ​​product te ontwikkelen en het vervolgens op de markt te brengen. Het is voor hem dan ook makkelijk om specificaties te geven, aangezien het product al bestaat.

Hier bevinden we ons nog in de ontwerp- en experimenteerfase. Ik heb ervoor gekozen om het in het openbaar te doen, omdat ik denk dat het voor ons allemaal interessanter is.

Maar plotseling evolueert het product elke dag. Het is voor mij veel te vroeg om me te binden aan specificaties of een technische oplossing om wel of niet te gebruiken. Ik kan het ontwerp morgen heel goed volledig veranderen, als ik een geweldig idee vind dat een meer solide Pioupiou zal maken.

Aangezien ik in een onderzoeks- en ontwikkelingsfase zit, is het voor mij totaal onmogelijk om op voorhand te weten wat er gaat gebeuren. Daarom zeggen we " zoeken ". Als ik zoek, is dat omdat ik nog niet gevonden heb...

Vandaag verkoop ik Pioupiou als zijnde " een klein, betaalbaar apparaat ontworpen voor windsurfers en paragliders die live willen weten hoe de wind op hun plek staat ". Voor nu zijn dat de functies.

Ik ben al een jaar met het onderwerp bezig, ruim 35 uur per week, onbetaald en met een uiterst beperkt budget. Ik doe mijn best, want het onderwerp ligt me heel nauw aan het hart en ik weet zeker dat we een goed resultaat zullen behalen.

Voor degenen voor wie deze kenmerken voldoende zijn, is het perfect. Jij kan commandant een Pioupiou op dit moment, en sta me plotseling toe dit project te ontwikkelen zonder een lening bij de bank aan te gaan of aandeelhouders te zoeken.

Voor degenen voor wie deze kenmerken niet genoeg zijn, geen probleem. U bent niet verplicht om vandaag nog te bestellen. Je kunt een paar maanden wachten tot de release " officieel " van het product. Op dat moment beschikt u over alle gedetailleerde technische specificaties.

Onthoud in ieder geval dat het bestellen van een Pioupiou niet hetzelfde is als het kopen van een iPad op Amazon.

Vraag existentielle: gieten of printen?

Na deze lange toespraak terug naar praktische vragen om te illustreren wat voor keuze ik moet maken.

Op de huidige Pioupiou komen 5 kunststof onderdelen: de schroef, de boven- en onderromp, en de twee (identieke) onderdelen die de verbinding maken tussen de voorsteven en de staart. Het idee voor nu is om dit te doen door spuitgieten. Zoals de meeste plastic dingen die we in huis hebben.

Zoals het er nu uitziet, zou het me tussen de € 10 en € 15 kosten om de mallen te maken. (Het is eigenlijk heel goedkoop). Het is geen probleem, het was wat gepland was, en ik zal het waarschijnlijk doen.

Het idee is dat het allemaal hetzelfde is, het is veel geld. Het is vooral veel geld om mallen te maken die we na de eerste serie misschien willen veranderen, omdat we dan veel kleine details hebben gevonden om te verbeteren. En als je eenmaal € 15 in de mallen hebt gegooid, wil je niet per se het ontwerp veranderen...

Dus door mijn prototypes met de 3D-printer te maken, stel ik mezelf echt de vraag... Moet ik gieten of printen?

Wetende dat 3D-printen nog erg traag gaat: ~ 24 uur voor alle onderdelen van een Pioupiou...

Wetende dat het minder zal zijn eigen dan injectie. Maar toch, wat ik tot nu toe heb gezien, lijkt me behoorlijk robuust...

Wetende dat Pioupiou een product is dat in de natuur zal worden geïnstalleerd, op de top van een paal en dat het ineens misschien niet zo serieus is als het uiterlijk niet perfect is...

Wetende dat print- en elektriciteitskosten redelijk blijven.

Wetende dat het maken van printbare onderdelen veel minder stressvol is dan het maken van vormbare onderdelen.

Kort. Als ik € 15 uitgeef aan 000D-printers in plaats van aan mallen, heb ik een productiecapaciteit van minimaal 3 pioupieus/maand. Behalve dat daar het voordeel is dat ik het ontwerp kan verbeteren wanneer ik wil en zelfs andere producten kan maken...

Op deze volumes rijst de vraag echt. Als we daarna duizenden Pioupious verkopen, maken we natuurlijk mallen. Maar nu ben ik niet 100% overtuigd. Wat denk je ?

(Voor de propeller wordt die in ieder geval gegoten. We hebben geen keus als we een goede kalibratie willen).

Afgezien daarvan ga ik volgende week proberen verschillende prototypes te maken. Zo kunnen we van de winter profiteren om deze Pioupiou op de proef te stellen.

doei