Zoals ik had uitgelegd een tijdje geleden, moet dit baken een goede antenne hebben.

Eindelijk hebben voltooi de elektronische kaart, Ik kon ervoor zorgen, gewoon om de theorie met de realiteit te confronteren.

Volgens de theorie werkt het Sigfox-netwerk op 868 MHz. Die 868MHz is een golflengte van 34,6 cm. En zo kunnen we een antenne maken van 17,3 cm voor een halve golf, of 8,6 cm voor een kwartgolf.

Maar probleem: De anemo is niet groot genoeg om een ​​rechte staaf van 8 cm in te steken. We moeten dus een manier vinden om de antenne op een slimme manier te buigen zodat hij in de doos past met behoud van de juiste prestaties.

Een antenne die niet in de doos paste. Kort voordat Di Caprio verdronk.

Behalve dat het niet zo eenvoudig is om een ​​scheve antenne te maken die werkt. Zelfs bij Apple zij plantten toen ze de iPhone 4 maakten.

Iedereen heeft zijn eigen manier

« Er zijn twee manieren om antenneontwerp te leren. Een manier is om naar de middelbare school te gaan. Ik zal het je op de andere manier leren. »

Op zijn weblog, legt Colin Karpfinger uit dat er twee manieren zijn om te leren hoe je een antenne ontwerpt. De eerste is om naar school te gaan. De seconde, …

Hier geen numerieke simulaties of wetenschappelijke berekeningen. Wij testen en adviseren.

Ik begin met het solderen van een koperdraad op het bord, als “grondstof” voor onze antenne. Ik soldeer ook een kleine connector op het punt van oorsprong van het signaal, het tijdstip van de metingen.

Op deze kleine connector komt een grote coaxiale kabel aan te sluiten.

En aan het einde van deze dikke kabel, het instrument van de demon!

Op de middelbare school kreeg je puistjes van de oscilloscoop? Hier is de VNA, de Vector Network Analyzer of vectornetwerkanalysator onder ons Franstaligen.

Dit kleine magische apparaat kan veel dingen. Het geeft ons met name het vermogen dat door de antenne wordt uitgezonden als functie van de frequentie.

Hier een antenne die niet goed werkt voor 868 MHz

Een paar duwtjes later kwam de antenne net op de juiste frequentie.

Bonus: vond je het emagram leuk? U zult genieten van deSmits slachting ! Mooi gedefinieerd door wikipedia als " een nomogram dat de verhouding tussen invallende en gereflecteerde geleide golven langs een voortplantingsgeleider relateert aan de karakteristieke impedantievariatie langs deze geleider .

Een spirograaf voor € 30!

Concreet maakt dit ding het mogelijk om de impedantie van de antenne te meten. Kortom, als de antenne niet voldoende impedantie heeft, stuurt deze te veel stroom terug naar de zender en kan deze doorbranden. Hier is het gewonnen, we hebben 50 ohm. Als dat niet het geval was geweest, had er een a.s. moeten worden gemaakt impedantie aanpassing door enkele componenten aan het circuit toe te voegen.

Niet buigen

Met een rechte draad heb ik een hele goede antenne weten te bemachtigen. Tot -34dB! Maar de rechte draad past niet in de doos. Je moet het dus verdraaien.

En daar is het drama: vanaf de minste plooi gaan de prestaties van de antenne enorm achteruit. Ik heb veel verschillende vormen geprobeerd. Zelfs geen manier om -10dB te bereiken. We vlakken af ​​op -5dB. En nogmaals, hier hebben we het alleen over versterking, ik heb het nog niet eens gehad over de problemen van signaalpolarisatie.

Na een hele dag van vruchteloze tests heb ik mezelf moeten neerleggen: we zullen geen antenne hebben die voldoet aan de 3 criteria: grootte, frequentie en versterking. Of in ieder geval, het vereist middelen die ik niet heb.

Eenvoudig maar effectief

Ik ben erg teleurgesteld. Ik dacht echt dat ik de antenne volledig in de anemo kon integreren.

Maar wat is uiteindelijk het belangrijkste? Heb je een designbaken of heb je een baken dat zelfs in afgelegen gebieden goed oppikt? 

Ik ga dus richting een “klassieke” antenne, buiten.

Maar ook bij de klassieke antenne moet je goed nadenken hoe je deze plaatst.

De meest voor de hand liggende is verticaal, naar boven. Maar de windwijzer zit in de weg. Het moet daarom aan het einde van de "arm" worden geplaatst. De zorg is dat het ineens in de buurt van de paal terechtkomt, wat het signaal dreigt te verstoren.

De tweede oplossing is ondersteboven. Omdat de cups korter zijn dan de windwijzer, kan deze iets verder van de paal worden geplaatst.

De derde oplossing is aan de zijkant, horizontaal.

Het punt is dat de antenne horizontaal alleen loodrecht daarop uitzendt. Er is dus een dode zone. Het zal daarom nodig zijn om het daar eenmaal goed te oriënteren. Het lijkt me ingewikkeld.

Dus ik denk dat de eerste oplossing de meest geschikte lijkt. Aangezien het baken over het algemeen bovenaan de paal wordt geplaatst, mag het niet interfereren.

Als iemand een beter idee heeft, aarzel dan niet 🙂 

Dit artikel vertelt je over de geboorte van Piou Piou, de eerste 100% autonome en betaalbare sensor die live de wind meet, ook als er geen elektriciteit of internet is.

Ontdek Pioupiou op zijn website: http://pioupiou.fr